Vreemdgaan is een vorm van onbetrouwbaar gedrag
Bij vreemdgaan denken we vaak aan het verbreken van een monogame afspraak door het hebben van lichamelijk contact, zonder daar instemming voor te krijgen van de ander. We gedragen ons dan op een onbetrouwbare manier; een manier die niet past bij gemaakte afspraken of bij wat de ander kan verwachten. We vatten soms ook andere relationele activiteiten of aandachtbestedingen onder vreemdgaan. Je gaat dan vreemd door iets te doen met een ander, dat niet past bij de exclusiviteits-afspraak die je met je partner(s) hebt. Wat vreemdgaan is moet daarbij rusten op afspraken tussen jou en die partner en het niet nakomen van die afspraken. Als we geen risico willen lopen of geen afwijkend beeld willen hebben van die afspraken, moeten we die expliciet bespreken. Veel van onze relatie-afspraken zijn impliciet en onbesproken, ze leunen daarmee op interpretaties van sociale normen. Dit laatste kan er voor zorgen dat de één iets als vreemdgaan ziet, en de ander niet.
Omdat vreemdgaan niet fijn is voor de ander en vertrouwen doet afnemen, komt er vaak, maar niet altijd, bedrog kijken bij vreemdgaan. Iemand kan vreemdgaan en daar actief open over zijn zonder te misleiden in het proces. In de praktijk, echter, proberen we al snel de gevolgen van ons handelen in te perken door er niet open over te zijn of de ander er zelfs over te misleiden door te liegen. Daardoor kan het gevoel van onbetrouwbaarheid bij de ander sterker worden wanneer de waarheid uitkomt.
Vertrouwen in relaties
Als we vertrouwen voelen in onze relatie, voelen we ons op ons gemak en veilig. Wat is vertrouwen en hoe werk je aan vertrouwen?
De mythe van mentaal vreemdgaan
Ondanks dat we het een lastig idee kunnen vinden dat onze partner(s) gevoelens hebben voor anderen die ze ook voor ons hebben, of zelfs meer dan dat, kan je volgens mij met gevoelens niet vreemdgaan. Je kiest niet wat je voelt, gevoelens komen. Als we gevoelens konden kiezen, zou niemand zich ooit slecht voelen. Daarom kan je geen grenzen stellen aan iemands gevoel en er geen afspraken over maken. Je kunt wel grenzen stellen aan wat je doet op basis van gevoelens.
Je kunt dus niet met gevoelens vreemdgaan, maar wel met gedragingen. Voor vreemdgaan heb je afspraken nodig en goede afspraken kunnen alleen gaan over gedragingen, niet over gevoelens. We kunnen anderen verantwoordelijk houden voor de gevolgen van diens gedraging tegen afspraken in, maar niet voor gevoelens, hoe graag we dat soms ook zouden willen, zeker voor wat wij lastig vinden aan wat de ander voelt. Wat we altijd wél kunnen kunnen doen rond gevoelens is vragen om steun of hulp bij hoe moeilijk we het hebben bij wat de ander voelt. Ik raad dit zelfs aan: je partner kan je vaak steunen in het verwerken van je gevoel.
De mythe (en maatschappelijke norm) dat één persoon, gedurende een relatie, op iedere manier zó behoefte vervullend zou zijn dat je niet en nooit gevoelens van aantrekking of liefde ontwikkelt voor anderen is een mythe die hoog gehouden kan worden doordat mensen er voor kiezen om hun gevoel niet te erkennen of niet open te delen. We delen niet open met elkaar wat we aan verlangens en aantrekking voelen en welke behoeften onvervuld zijn in onze relaties. We zijn daarvoor vaak te bang voor de reactie van de ander en proberen moeilijke gevoelens bij de ander te voorkomen. Door deze mythe en onze angsten zijn we minder open, stellen we minder vragen over de verlangens en behoeften van de ander en verhogen we de druk op het mogen bestaan van onvervulde behoeften en verlangens in de relatie, en daarmee ook de druk op de relatie zelf. Hierbij neemt de kans dat we onverwacht of onbetrouwbaar gaan handelen toe.
In tegenstelling tot de geldende mythe, kan je zelfs zeggen dat iemand die wèl gevoelens voor anderen heeft of had, maar toch de relatie-commitment naar jou honoreert, juist bijzonder betrouwbaar handelt; betrouwbaarder dan een persoon die toevallig al die tijd alleen jou leuk vindt en daarvoor gevoelsmatig niets hoeft op te geven.
Vreemdgaan kan ook in niet-monogame relaties
Kan je vreemdgaan als je een niet-monogame afspraak maakte met je partner(s)? Ik denk van wel: je doet dan dingen met anderen waarvan jullie afspraken dat je die niet met anderen zou doen. Net als bij vreemdgaan in monogame relaties, kan het hier gaan om lichamelijk contact, relationele activiteiten of mentale activiteit zoals aandachtsbesteding. Net als in monogame relaties, bepalen onderlinge afspraken wat wel en niet bij de relatie past. De gevolgen van daar niet aan voldoen, verbreken bij niet-monogame relaties op dezelfde manier vertrouwen. Dat werkt of voelt niet anders dan in een monogame relatie. Als voorbeeld kan je een afspraak hebben over een groep mensen die uitgesloten is van (onbesproken) nieuw romantisch of lichamelijk contact, bijvoorbeeld gedeelde vrienden. Als je dan toch zulk contact hebt, kan dat voelen als vreemdgaan.
Beide kanten verliezen
Maatschappelijk en sociaal kijken we vaak eenzijdig naar vreemdgaan: degene die vreemdgaat is dader en degene waarop werd vreemdgegaan is slachtoffer. De dader verdient daarbij geen aandacht en zorg en het slachtoffer wel. Hoe pijnlijk vreemdgaan ook is, en ook al kan je spreken van dader en slachtoffer, ik denk dat we daarbij voorbij gaan aan wat het met beide kanten doet. Als we dat doen verliezen we gelegenheid voor goede verwerking en mogelijk ook tot het behouden van de fijne aspecten van de relatie. Dat wil overigens niet zeggen dat het slachtoffer de dader kan of moet helpen, danwel andersom. Lees hieronder hoe het zit met het lijden aan beide kanten en hoe de schuldvraag kan verblinden in het verwerkingsproces.
Jullie lijden beide aan het vreemdgaan
Aan het verhullen van vreemdgaan danwel de gevolgen daarvan voor de relatie, lijden beiden/allen. Het ligt al snel voor de hand om er vanuit te gaan dat de persoon die maatschappelijk als dader wordt gezien, de persoon die vreemdgaat, toe te bedelen niets te verliezen. Maar dit klopt niet. Degene die vreemdgaat, en zich daarmee tegen afspraken in gedraagt, zou wel aanspreekbaar moeten zijn op diens rol in de gevolgen daarvan, en ook op de onbetrouwbaarheid van het verbreken van een afspraak, maar dat betekent niet dat die persoon niet lijdt. Na ontdekt worden kan het lastig zijn om te gaan met de gevolgen, de pijn van de ander of onze eigen gevoelens. Zelfs voor het vreemdgaan ‘uitkomt’ kunnen we al lastige gevoelens hebben zoals spanning, angst of schuldgevoel. Zelfs al is het contact met de andere persoon fijn of prettig, het is niet zonder gevolgen tegen andere belangen van onszelf ingaan.
Dat de persoon die niet vreemdgaat vaak lijdt, dat weten en kennen we uit onze eigen levens of de levens om ons heen. We verliezen vertrouwen in een partner, hebben moeilijke gevoelens bij wat de ander deed en verliezen soms ook nog eens de relatie die we waarderen. Ik denk dat het, zeker vroeg in het proces, daarom niet makkelijk is om vanuit die positie aandacht te hebben voor-, of geven aan-, het lijden van de ander. Maar dat neemt niet weg dat ook de ander er moeilijker voor jou kan zijn als die de moeilijke kanten van diens eigen keuze moeilijk kan verwerken.
Schuld verblindt, aan beide kanten
Als we schuld centraal zetten, en niet onze moeilijke belevingen en de verwerking daarvan, raken we blind. We zien dan alleen nog ‘daders’ en ‘slachtoffers’ terwijl iedereen veel meer is dan dat, ook na vreemdgaan of nadat iemand bij jou vreemd ging. Door deze reductie zien we niet meer wat we zelf meemaken en ook niet wat anderen meemaken. Terwijl daar de dingen zitten die we moeten verwerken of waarop we elkaar nog kunnen vinden. Hoe begrijpelijk het ook is om in termen van schuld te denken, probeer te voorkomen dat je jezelf of de ander reduceert tot het idee van dader of slachtoffer. Anders kom je niet toe aan wat je te verwerken staat en verlies je mogelijk nog meer dan je al verloren bent.
Verder met- of zonder relatie?
De relatie wel of niet verbreken?
Wanneer iemand vreemdgaat kan het aantrekkelijk lijken om de relatie direct te verbreken. We onttrekken ons zo aan de onbetrouwbaarheid van de ander en nemen afstand van de situatie. Hiermee kunnen we ons soms beschermen tegen dingen die we alleen met veel pijn kunnen verwerken, maar we verliezen er ook de waarde van de bestaande relatie mee. Kort na het ontdekken van het vreemdgaan kunnen onze gevoelens de beleving van die waarde volledig overschaduwen, waardoor het lijkt alsof, door het vreemdgaan, de hele relatie teniet gedaan is. In de praktijk is dit echter zelden het geval. Het kan daarom de moeite waard zijn om te onderzoeken wat er nog is en of je de nieuwe situatie kunt verwerken. Lukt dat niet, of kan je dat onderzoek niet dragen binnen je grenzen? Dan kan je niet in de relatie blijven zonder je grenzen te overschrijden. Vergeet dan echter niet om óók zorg te zoeken voor wat je kwijtraakte, zodra je duidelijk wordt wat je verliest bij het verbreken van de relatie.
Relatietherapie kan het verwerken makkelijker maken, maar kost ook geld en energie. Of je dat kunt dragen kan je het beste zelf inschatten. Als je mijn inschatting wilt van of je hulp kunt aannemen, kunnen we dat samen uitzoeken tijdens een intakegesprek.
Kan je met elkaar verder nadat vreemdgaan bekend werd?
Alleen als het zorgdragen voor je moeilijke belevingen lukt, als je of jullie kunnen verwerken wat je allemaal meemaakt rond vreemdgaan en als je samen kunt (beginnen aan) bouwen aan vertrouwen, is er de mogelijkheid om met elkaar verder te gaan na het bekend worden van vreemdgaan. Dat weet je vaak niet direct nadat het vreemdgaan bekend werd. Het kost tijd om uit te zoeken of je verder kunt, en tijdens die tijd maak je, of maken jullie, vaak oncomfortabele belevingen mee. Niet iedereen kan of wil dat dragen, soms kan je daardoor niet eens wachten tot duidelijk wordt of je verder zou kunnen omdat het dragen van de periode tot die tijd niet gaat. Soms is dat zelfs al direct na het uitkomen van het vreemdgaan, we beëindigen dan direct de relatie. Wat je nodig hebt, en of je nog kunt dragen, kan je alleen zelf beoordelen. Het is waardevol om dat voorzichtig te doen, zodat je niet meer verliest dan je hoeft te verliezen. Maar áls je niet kan dragen wat je meemaakt, gaat de situatie over je grenzen heen en heb je afstand of verandering nodig, ten minste tijdelijk. Is er wel ruimte voor zorg, verwerking en het opbouwen van vertrouwen, en dat is er in meer relaties dan je misschien denkt, dan kan je met elkaar in relatie verder. Therapie kan dit proces soms makkelijker maken, maar brengt wel ook kosten met zich mee.
Wat moeten we nu doen?
In eigenlijk alle gevallen van vreemdgaan, raad ik aan om hoe dan ook te doen wat nodig is voor basisveiligheid (zie hieronder). Zo regel je dat je zo veel mogelijk binnen je grenzen blijft.
Het is moeilijk om een partner te vertrouwen die afspraken over belangrijke dingen niet nakomt. Dat is wat gebeurt bij vreemdgaan. De eerste belevingen (gevoelens, gesprekken en gedachten) na ontdekken van het onbetrouwbare gedrag, en eventueel bedrog, zijn vaak zo moeilijk om te verwerken dat we ons daar slecht bij voelen. In dat geval hebben we in eerste instantie comfort nodig; zorg die ons helpt om ons iets beter te voelen en te ontspannen, voor zover dat gaat. We vergeten dat vaak het meest wanneer we het het meeste nodig hebben.
Zodra er weer iets van ruimte komt doordat we voor onszelf hebben gezorgd, of lieten zorgen, hebben we ook weer meer gelegenheid om moeilijkheden rond het vreemdgaan te verwerken, al dan niet met de ander. Verkennen van wat er gebeurd is, delen wat we beleven, voelen wat we voelen, de belevingen van de ander leren kennen.
Alleen als dat lukt, als we in verbinding kunnen komen doordat we genoeg verwerken van wat we lastig vinden, kunnen we gaan werken aan het (her)opbouwen van vertrouwen. En niet eerder. Meer over vertrouwen lees je hier.
“Zorg eerst voor basisveiligheid,
verzorg dan je pijn, zodat je kunt verwerken wat je meemaakte en aan vertrouwen kunt werken.”
Basisveiligheid
Misschien niet het belangrijkste, maar wel het meest basale en urgente is zorg dragen voor elkaars en/of je eigen veiligheid:
- Regel met elkaar dat het vreemdgaan stopt, zolang dit niet stopt is er vrijwel nooit ruimte voor rust, veiligheid en verwerking.
- Onderzoek of je medische risico’s loopt (na seksueel vreemdgaan) door te bespreken welke risico’s op soa’s je loopt en je eventueel te laten testen.
- Bespreek open en actief of er andere afspraken verbroken zijn – het lijkt vaak duidelijk wat iemand niet nakwam, maar daar ontstaat snel ruis met onverwachte ontdekkingen later. Bespreek samen welke afspraken jullie denken dat in het geding zijn of waren en met welke gedragingen die zijn overtreden.
- Voorkom dat je over details van het vreemdgaan gaat praten. Deze hebben een rol in het proces en kunnen op dit moment al relevant lijken, maar ze zijn zelden nu te verwerken in de huidige context. Het te vroeg bespreken van (belevings)details kan daardoor zorgen voor extra lijden.
- Bespreek hoe je praktisch omgaat met de komende uren en dagen: hebben jullie afstand van elkaar nodig om niet in te moeilijke situaties terecht te komen de eerste dagen? Hoe regelen jullie afstand en nabijheid praktisch? Wanneer herevalueren jullie dit besluit? Wat voor contact is er in de tussentijd en erna, hoe en wanneer? Hoe regelen jullie huishoudelijke en gezinsverantwoordelijkheden in de tussentijd?
Verzorgen: ‘comfort eerst’
Met verzorgen bedoel ik: zorgdragen voor dat je moeilijke gevoelens hebt die je niet makkelijk kunt verwerken. We voelen daarbij vaak sterke emoties, deze kosten veel energie en we hebben moeite met concentreren en soms zelfs slapen en uitrusten. Meestal lukt voor onszelf zorgen in eerste instantie niet binnen de context van de vreemdgaan-situatie omdat deze gebeurtenis nog te belastende gevoelens en belevingen oproept. Waar we op die momenten vaak niet naar comfort zoeken, maar het wel kunnen vinden, is in praktische dingen zoals praten met anderen, een saunabezoek, een wijntje of lekker eten. Terwijl de moeilijke gevoelens met name onze aandacht trekken, vergeten we vaak de ‘gewone’ dingen te doen waar we comfort bij beleven; waar we van ontspannen, uitrusten of bijkomen. Zoek daarbij naar dingen die makkelijk te organiseren zijn, omdat ze bijvoorbeeld niet al te veel geld kosten of te regelen zijn zonder hulp van anderen. De dingen waar je van denkt dat ze ‘vast niet zullen werken’ of waar je je een beetje schuldig voelt bij het idee van dat doen, zijn vaak de beste ideeën. Maak een lijstje van dingen, hou het bij en zet je daadkracht in bij het organiseren ervan. Vraag eventueel vrienden die je goed kennen om hulp. Vraag tijdens dit met hen uitzoeken niet om inhoudelijke hulp met het vreemdgaan, maar expliciet om hulp bij het verzinnen wat je binnen de huidige omstandigheden kunt doen om ‘even’ voor jezelf te zorgen.
Als je tijdens de eerste fase wel erg boos of verdrietig bent, kan je daar maar beter uiting aan geven. Het liefste op een manier die voor je omgeving te verwerken is, maar niet door je gevoel helemaal weg te drukken of in te houden. Van niet boos zijn terwijl je je boos voelt krijg je meer spanning en ongemak dan van ‘dan maar’ boos doen, evenzo voor verdriet en andere emoties.
Verwerken dat een partner vreemd ging
Als je partner vreemd ging, je daar moeilijke gevoelens bij hebt en de ander niet vertrouwt, valt het niet mee om dat allemaal te verwerken tot iets waar je je rustig toe kunt verhouden. Zeker zolang je sterke emoties voelt, zoals verdriet, boosheid en onzekerheid. Tijd helpt bijna altijd voor verwerking, maar terwijl die verstrijkt voel je je regelmatig niet fijn. Maar je kunt meer doen dan wachten, ook al is dat op zichzelf al meer waard dan je zou denken. Grofweg kan je, naast het de tijd geven, twee dingen doen:
- Uitzoeken wat je beleeft, denkt en voelt en dat verwoorden, op papier of door het met anderen (ook je partner) te delen. Als anderen je zichtbaar goed begrijpen, kan je daardoor de kracht achter je belevingen af laten nemen. Zeker wanneer onze partner zelf laat zien dat die werk wil doen om je te begrijpen en verstaan, kan dat ruimte geven en rustgevend werken, terwijl je ondertussen werkt aan je verbinding. Hou er bij het delen met je partner wel rekening mee dat wat je deelt wel vraagt om ruimte voor verwerking. Als jullie die overschrijden, wordt jullie ervaring slechter, zal je het gevoel hebben dat je juist niet begrepen wordt en wordt het moeilijker om belevingen te verwerken.
- Uitzoeken, hoe moeilijk dat ook kan zijn, wat degene die vreemd ging beleeft en beleefde. Veel van diens belevingen zullen niet makkelijk zijn voor je om te horen, maar ook hier zal het tot verbinding, ruimte en rust leiden wanneer het je lukt om de ander te begrijpen. Dat voelt misschien tegenstrijdig, maar vergeet niet dat je het niet ‘eens’ hoeft te zijn met de ander, het enige dat hoeft te gebeuren is de ander, ook hierin, te leren kennen. Hoe beter je elkaar kent, hoe meer je ruimte hebt om je in te leven, elkaar te begrijpen en je verbonden te voelen. Openheid en eerlijkheid, ook van een partner die vreemd ging, is van grote waarde bij verwerking.
Wanneer we zien dat de ander onze belangen kent en daar waarde aan hecht, groeit de grond voor onderling vertrouwen.
Verwerken van vreemd zijn gegaan
Als je vreemd ging op je partner, heb je dan misschien wel behoeften vervuld gekregen, maar je maakte ook een hoop lastige dingen mee. Zonder te ontkennen dat het veel en sterke gevolgen heeft om belangrijke afspraken met je partner eenzijdig niet na te komen, is het ook voor jou lastig om met die gevolgen om te gaan. Jij maakte zelf ook met een reden de afspraak die je nu verbrak en dat betekent dat ook een deel van jouw belangen in het gedrang kwamen toen je vreemd ging. Dat kan je ervaren als schuldgevoel, verdriet, angst, pijn en soms ook boosheid. Voor de verwerking van die gevoelens kan je dezelfde dingen doen als wanneer je partner vreemd ging (hierboven). Let daarbij nog eens extra goed op of er bij je partner ruimte is om te ontvangen wat je aan belevingen wil delen, en zelfs bij je vrienden. Vreemdgaan is maatschappelijk een lastig thema en roept bij zowel je partner als bij vrienden vaak sterke reacties op, waardoor er minder ruimte overblijft voor het bespreken en verwerken van jouw belevingen.
Openheid en eerlijkheid is een belangrijk onderdeel van het bouwen aan vertrouwen en een belangrijke grond voor verwerking, maar dat kan pas op een heilzame manier wanneer de ander ruimte heeft voor wat je wilt delen.
Werken aan vertrouwen
Als het lukt om jullie belevingen, deels samen, te verwerken, zal daardoor het gevoel van verbinding onderling al toenemen. Meestal gaat dat samen met meer begrip en meer vertrouwen, ik noem dat ‘vertrouwen via delen in elkaars belang’. Als je beiden voldoende verwerkt hebt heb je ruimte om te werken aan het opbouwen van vertrouwen. Je kunt dat doen door:
- Zorgvuldig om te gaan met afspraken, ook als ze niet zijn nagekomen: Ga na welke belangen er achter afspraken liggen, hoe die nu gelden voor betrokkenen en bespreek hoe je die onderling wilt mee- en afwegen.
- Zichtbaar te investeren in elkaars belang: Vragen naar wat de ander belangrijk vindt en daarbij extra aandacht geven aan de belangen die niet gelijk zijn aan jouw belangen of de belangen waarvan jullie weten dat iemand er tegenin handelde.
- Ruimte te maken voor wisselingen in gedrag: Eigenlijk doen jullie dit al als je tot hier bent gekomen. Het gaat daarbij om laten zien dat je aandacht en ruimte hebt voor het bespreken van veranderende belangen, ook als die niet zijn zoals je zelf zou willen.
Hier lees je meer over hoe je in het algemeen vertrouwen laat groeien
De kans op vreemdgaan verkleinen
Je kunt vreemdgaan van je partner nooit volledig voorkomen omdat je diens gedrag niet geheel kunt afdwingen. Je kunt er wel samen voor zorgen dat de kans kleiner is dat jullie afspraken niet nakomen zonder instemming en in die zin dus ook dat iemand vreemdgaat.
Zorgen voor ruimte en openheid
Je maakt de kans op vreemdgaan kleiner als je er samen aan werkt elkaars behoeften en verlangens te kennen, ook als je die niet voor elkaar kunt vervullen. Het liefste terwijl er nog geen ander in beeld is. Je kunt dan in rust praten over wat je wilt doen met die verlangens en behoeften en hoe jullie om willen gaan met de gevoelens die je hebt wanneer behoeften onvervuld blijven. Doordat je ruimte geeft aan die belevingen en de effecten van onvervuldheid samen draagt, verklein je de kans dat de druk zo hoog wordt dat iemand tegen een afspraak in handelt. Daarnaast laat je aan elkaar zien dat ook lastige gevoelens bespreekbaar zijn en wordt daarmee de kans groter dat jullie elkaar informeren over nieuwe gevoelens bij personen in de toekomst, nog voor er iets gebeurt.
Passende afspraken maken
Veel belangen achter onze afspraken voelen belangrijk genoeg om er afspraken over te maken. We stellen ons dan al snel voor dat de nadelen van de afspraak opwegen tegen het niet meemaken van iets dat tegen ons belang ingaat of zelfs over een grens gaat. Tijdens het maken van afspraken hebben we vaak een vertekend beeld van de kosten en baten van die afspraak tegen de tijd dat hij relevant wordt. Als je de kans op afspraakverbreking wilt verkleinen, doe je er goed aan om niet meer afspraken te maken dan nodig, en niet ‘breder’ dan nodig. Zelfs wanneer afspraken die je niet meer dienen verbroken worden, kan je daar vertrouwen van verliezen. Dat is een duur en kostbaar proces voor iets dat je niet eens meer dient. Monogamie, of welke afspraak dan ook lijkt een eenduidige afspraak, maar als je die samen onderzoekt en naast je wensen, angsten en voorkeuren legt, zal je zien dat er vele aspecten zijn waar je anders of ruimer mee om kunt gaan dan via de (schijn)veiligheid van een afspraak. Dat kans dat je dan beiden wel met meer vervulling kunt leven, zonder hier afspraken voor te hoeven verbreken, neemt zo toe. Hier kan je gedetailleerd lezen over de voor- en nadelen van afspraken, over hoe je goede afspraken maakt en over het onderzoeken van je grenzen.
Om leren gaan met onvervuld verlangen
Als je de kans dat je zelf vreemdgaat wilt verkleinen kan je werken aan hoeveel draagvermogen je hebt voor het omgaan met onvervulde voorkeuren en behoeften. Je kunt die ‘in jezelf’ ontwikkelen, maar ook organiseren met je partner. ‘In jezelf’ kan je de gevoelens leren herkennen als ze nog niet zo groot zijn of je vermogen om met die gevoelens om te gaan vergroten door ze er vaker actief te laten zijn, zonder te handelen of door ze met anderen te verwerken door erover te praten. Met je partner kan je werken aan vertrouwen en gewoonte in het delen van ‘tegenstrijdige’ gevoelens en openheid over het hebben van verlangens die de ander (nu) niet bij je vervult. Hier lees je meer over het ontwikkelen van draagvermogen door onvervuldheid te onderzoeken.
Relatietherapie na vreemdgaan
Ik maak in mijn praktijk regelmatig mee dat het partners lukt om vreemdgaan te verwerken en te bouwen aan vertrouwen, veiligheid en rust in de relatie. Maar of het gaat, dat bepaal je uiteindelijk altijd zelf. Ik kan vanuit mijn rol helpen met het inschatten van wat je kunt dragen. Daarnaast kan ik vanuit mijn hulprol helpen bij het makkelijker maken van zorg en verwerking. Hiermee vergroten we de kans dat je, of jullie, de zorg of verwerking die jullie nodig hebben, kunnen dragen.
Na de eerste zorg, als jullie weer zouden willen bouwen aan vertrouwen en betrouwbaarheid, kan ik jullie helpen om elkaars belevingen, verlangens en behoefte beter te leren kennen. Hoe beter je de belangen en belevingen van de ander verstaat, begrijpt en op elkaar afstemt, hoe kleiner de kans dat iemands gedrag daarbinnen onbetrouwbaar voelt. Je gaat wat te begrijpen is van de ander, beter begrijpen. Dit proces gaat vaak samen met het samen verwerken van wat gebeurde en kan die verwerking goed ondersteunen.
Ik kan vaak het proces ondersteunen waarbij jullie weer vertrouwen opbouwen, of onderzoeken in hoeverre dat gaat.
Ook als je niet je relatie kon of wilde behouden, ben je welkom om met mij te werken aan het verwerken van wat je meemaakte. Ongeacht of je zelf vreemdging of dat een partner vreemd ging.
Maak kennis of stel je vraag
Wil je inzicht in hoe dingen in elkaar zitten? Wil je hulp? Stel een vraag of boek een gratis kennismaking en zoek uit of mijn aanpak bij je past.
Ook zonder duidelijke vraag
Voor alle relatievormen
Krijg meer inzicht
Samen of alleen
Bel met je vraag naar 06 14 89 45 99 of laat je gegevens achter, dan neem ik contact met je op.